تاثیر پرتوهای فرابنفش بر سرطان پوست

به گزارش خشكشوئی آنلاین به نقل از ایسنا و به نقل از مدیكال نیوز تودی، آنها در این پژوهش همینطور موفق به یافتن راهی برای توقف روند سرطان پوست شدند.

"ملانوما" یا "ملانوم" سرطان سلول های تولیدكننده رنگدانه پوست است كه ملانوسیت نامیده می شوند. ملانوما تنها حدود 1 درصد از كل سرطان های پوست را شامل می شود، اما مسئول بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان پوست است.

ملانوما می تواند در هر نقطه از پوست اتفاق بیفتد، اما در مردان اغلب در سینه و پشت و در زنان در پاها تولید می گردد. سایر نقاط رایج برای ملانوما شامل گردن و صورت است.

به گفته انجمن سرطان آمریكا (ACS)، در ایالات متحده، در سال 2017 حدود 87 هزار و 110 مورد جدید از ملانوم تشخیص داده خواهد شد. آنها همینطور تخمین می زنند كه حدود 9 هزار و730 نفر از این بیماری می میرند.

اگر چه برخی از این موارد ملانوم دارای منشا مشخصی است، اما بیشتر آنها دارای منابعی هستند كه تابحال ناشناخته مانده است.

یك پژوهش جدید توسط "اندرو وایت"، استادیار علوم زیست پزشكی در دانشكده دامپزشكی دانشگاه كرنل در ایتاكا نیویورك نشان می دهد: هنگامی كه سلول های بنیادی ملانوسیت تعداد خاصی از جهش های ژنومی را در خود جمع می كنند، به سلول های بالقوه سرطانی تبدیل می شوند.

هنگامی كه ملانوسیت ها در معرض تابش پرتو فرا بنفش (UV) قرار می گیرند، ملانین آزاد می كنند كه یك رنگدانه قهوه ای تیره مایل به رنگ سیاه است كه پوست را از اشعه های خورشید محافظت می كند.

اما ملانین ها در سلول های بنیادی ملانوسیت كه به آستانه جهش های ژنتیكی رسیده و از آن عبور كرده اند، در زمان قرار گرفتن در معرض پرتو فرابنفش باعث رشد تومور می شوند.

محققان این پژوهش همینطور اظهار كردند كه ممكن است راهی را برای پیشگیری از ملانوم ناشی از سلول های بنیادی جهش یافته شناسایی كنند.

محققان بر این باورند كه یك ژن به نام Hgma2 در زمان قرارگیری در معرض تابش پرتو فرا بنفش در پوست بیان می گردد. هنگامی كه Hgma2 بیان می شود، سلول های بنیادی ملانوسیت را قادر می كند تا از پایه فولیكول های مو به سطح پوست و یا اپیدرم حركت كرده و ملانین تولید كنند.

محققان این پژوهش با انجام آزمایش بر روی موش ها به بررسی نقش Hgma2 در مبتلا شدن به ملانوم پرداختند.

آنها مشاهده كردند كه موش هایی با ژن Hgma2 و جهش ژنتیكی در زمان قرارگیری در معرض پرتو فرابنفش به ملانوم دچار می شوند، در حالی كه این اتفاق در موش هایی كه Hgma2 در بدن آنها حذف شده و تنها جهش را تجربه می كنند، به وقوع نمی پیوندد.

اگرچه یافته های این محققان در پیدا كردن روش های درمانی نوین برای این بیماری امیدواركننده است، اما با این وجود آنها برای درك نقش Hgma2 هنوز نیازمند انجام مطالعات بیشتری هستند.

یافته های این پژوهش در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.