سیدافقهی: اردوغان در تنگنای عفرین گرفتار شده است
خشكشوئی آنلاین سیدافقهی: اردوغان در تنگنای عفرین گرفتار شده است
محمد اكبری: جنگ در عفرین، هر روز شكل تازه ای به خود می گیرد؛ كردها در شمال سوریه می گویند با دولت مركزی به توافق رسیده اند، آنكارا می گوید در حال پیشروی در عفرین است و ضربات سنگینی به كردها وارد آورده، و در سویی دیگر اردوغان خبر از توافق با ایران می دهد. نبرد عفرین، كلاف پیچیده‌ی سوریه را پیچیده تر كرده و به نظر میرسد سرنخ این كلاف در خارج از مرزهای سوریه قرار دارد. كارشناسان در تحلیل روند تحولات عفرین، رویایی نظامی میان سوریه و تركیه را بعید ندانسته و بر این باورند تركیه در مخمصه‌ی تازه ای گرفتار شده كه رهایی از آن به سادگی میسر نیست. خبرگزاری خبرآنلاین در گفتگو با سیدهادی سید افقهی، كارشناس مسائل خاورمیانه آخرین تحولات عفرین را مورد بررسی قرار داده است كه در ادامه می خوانید:
از آخرین تحولات میدانی در عفرین برایمان بگویید؟ خبرهای شبه موثقی وجود دارد در خصوص اینكه متعاقب مذاكرات میان نیروهای خلق كرد و دولت سوریه با وساطت روسیه، توافق شد نیروهای مردمی از ناحیه حلب، منطقه نبل و الزهرا وارد صحنه عفرین شوند، اما ارتش رسمی سوریه ورود نداشته باشد. اردوغان اعلام نموده بود اگر نیروهای ارتش سوری وارد شوند و كردها را خلأ سلاح نكنند، ارتش تركیه آنها را مورد حمله قرار می دهد. اینكه پس از این مورد نیروهای مردمی وارد عفرین شدند یا پیش از آن، هنوز مسئله در هاله ای از ابهام است. فیلم ها و اخبار بعضی از رسانه ها تایید كردند كه نیروهای مردمی برای پشتیبانی از مردم وارد عفرین شدند. اما این حضور یك حضور سمبلیك است، حضوری جدی است كه می تواند برخورد جدی را بدنبال داشته باشد؛ همینطور این حضور می تواند مقدمه ای برای ورود ارتش سوریه باشد. البته ایران و روسیه وساطت هایی كرده اند و توافقاتی هم شكل گرفته است. اما نمی توان تایید كرد همه مسائل در صحنه میدانی به همان حالتی پیش برود كه توافق میان بازیگران بیرونی صورت است. به نظر می رسد ایران و روسیه وساطت كردند كه اگر ارتش سوریه وارد عفرین شود، عملیات تركیه متوقف شود و از سویی تروریست های مورد حمایت تركیه مثل جبهه النصره و ارتش نوین سوریه و گردان های سلطان مراد و... هم متوقف شوند. توافقات صورت گرفته كه در ابتدای آغاز عملیات شائبه هایی را بوجود آورده بود، این نبوده كه دست تركیه به شكل كامل باز باشد و هر اقدام تجاوزكارانه ای كه دوست داشت، انجام دهد. از توافق ارتش با كردها بگویید؟
توافق به این شكل بوده است كه تفاهمی با نیروهای حمایت خلق كرد شكل گیرد، نیروهای مردمی یا نیروهای ارتش سوریه وارد عفرین شوند و پرچم سوریه برافراشته شود، از آن طرف هم تركیه نباید به حملات ادامه بدهد، در حالیكه ما شاهد تهاجم و گلوله باران مناطق عفرین، داخل عفرین و مسیری كه نیروهای مردمی سوریه از كانال نبل و الزهرا می خواستند وارد عفرین شوند، هستیم. چندین بار تركیه این مسیر را گلوله باران كرده است و بنابراین این روند صحنه بحران را مقدار زیادی پیچیده كرده است. موضوع گفت و گوهای تلفنی روحانی، اردوغان و پوتین چه بوده است؟ تركیه چراغ سبز ادامه حملات را گرفته است؟
آن چه كه صحبت از تفاهمات یا مكالمات تلفنی بین آقای روحانی با اردوغان یا پوتین با آقای اردوغان شده، مهر تایید بر عملیات فعلی تركیه نیست. این یك تجاوز آشكار است. در واقع ایران و روسیه می خواهند گره ای كه می گردد با انگشت باز كرد، آقای اردوغان با دندان باز نكند. خود او هم واقعا در عفرین مانده است، یعنی قرائن و شواهد عرصه میدانی می گوید كه علی رغم تمام تجهیزات، هم ارتش تركیه و هم نیروهای تروریستی مورد حمایت تركیه كه اسامی آنها نام برده شد، هنوز نتوانسته اند به خود شهر عفرین وارد شوند، در اطراف عفرین هستند، یعنی اگر تركیه بخواهد وارد عفرین شود، بطور قطع سوریه ساكت نخواهد شد و دیگر كردها ممكن است از مناطق دیگر به نیروهای كرد حمایت خلق كرد در عفرین ملحق شوند. آیا احتمال رویایی میان تركیه و سوریه وجود دارد؟ به اعتقاد من هم اكنون بهترین فرصت است كه دولت سوریه خودش را به كردها نزدیك تر كند. آنها شهروند سوریه هستند و مطالباتی دارند. آنها مانند مسعود بارزانی تفكر جدایی طلبانه ندارند. اما وقتی فاصله تولید شود، دشمن سوءاستفاده می كند و این خلأ، فاصله، قهر و خشم بین دو طرف را پر می كند. توجه داشته باشیم در صحنه میدانی دو بازیگر مهم هستند؛ تركیه و آمریكا؛ در بین كردها با تمام انشعاباتشان اگر آنهایی كه وابستگی دارند و به شكلی مزدورآمریكا هستند را فاكتور بگیریم، خیلی از كردها هستند كه واقعا خودشان را اول سوری و بعد كرد می دانند. در سویی دیگر دولت سوریه، چندین بار اعلام نموده است كه كردها را جزو شهروندان خود می داند و آنها از همان حقوق شهروندی برخوردار می باشند كه ما هم برخورداریم و اگر مطالباتی اعم از خودمختاری محدود و یا مسئله‌ی دیگری هست، در چارچوب مدیریت داخلی است و باید به در داخل درباره‌ی آن به نتیجه رسید. در واقع مسائل اساسی، اعم از نفت، انرژی، ارتش، بحث دولت، دولت مركزی همه‌ی اینها وجود دارد و آنها می توانند مسائل حقوقی خودشان را خودشان مدیریت كنند و آن ها هم همین را می خواهند. به هر حال همه آنها جدایی طلب نیستند. رویكرد ایران را چگونه ارزیابی می كنید؟ تا چه حدی با تركیه همراهی خواهد كرد؟
تصور می كنم كه راهبرد جمهوری اسلامی ایران در این سمت و سو قرار دارد كه اولا تا آن جایی كه می گردد اولا دولت با كردها تفاهم كند، آنها به هر جهت سوری هستند؛ همینطور با تركیه باید به تعامل ادامه دهیم و به شكلی روند تندروی آنها را آرام نماییم تا با تعامل و تفاهم بقیه مسیر را پیش بروند. اما باید یادآوری كرد در این مسیر آمریكا موذی گری می كند و تلاش می كند مسئله را منحرف كند. به محض این كه آمریكا احساس كرد كه ما و روسیه می توانیم اردوغان را متقاعد نماییم كه اولا عملیات را فریز و متوقف كند كه آمادگی برای آستانه نهم شكل گیرد، بلافاصله آقای تیلرسون به آنكارا آمد و فضای جدیدی را شكل داد، دوباره آقای اردوغان را در این باره تحریك كرد و به شكلی القا شد كه تركیه و امریكا مشكلی در این رابطه ندارند، حتی اعلام گردید كه سر مسئله منبج به تفاهم می رسیم و حتی حاضر هستیم به تركیه كمك نماییم منطقه پرواز ممنوع و منطقه امن تولید كند. امریكا به شكلی تمام قواعد بازی را به هم زد. بنابراین من تصور می كنم كه باید صبر نماییم و ببینیم با عنایت به ورود تازه نفس نیروهای مردمی سوری به عفرین، آقای اردوغان چه روندی را می خواهد ادامه دهد و آیا اصرار دارد كه عفرین را بگیرد یا نه، یا فرصت را به گفت وگوهای سیاسی و وساطت های ایران هم بدهد. 52312
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب