برگزاری نشستی با با مبحث اقدامات و نوآوری ها در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار
به گزارش خشکشوئی آنلاین نشست بین المللی بین ایران و اندونزی با همکاری معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و جهاد دانشگاهی واحد الزهرا(س) با مبحث اقدامات و نوآوری ها در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار روز سه شنبه 5 مرداد 1400 در محل جهاد دانشگاهی الزهرا(س) برگزار شد. در این جلسه اقدامات دولتی و غیردولتی دو کشور ایران و اندونزی در حوزه توانمندسازی زنان سرپرست خانوار به بحث گذاشته شد.
به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد الزهرا(س)، در ابتدای نشست، ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده خاطرنشان نمود که دو کشور ایران و اندونزی در زمینه های اقتصادی، فرهنگی و دیپلماتیک تابه حال همکاریهای زیادی داشته اند و ابراز امیدواری کرد که این همکاری ها در حوزه زنان سبب شکوفایی بیشتر هر دو کشور شده و افزایش دوستی ها و همکاریهای بیشتر را به همراه داشته باشد.
وی افزود بر مبنای تفاهمنامه ای که در سال 2018 بین دو کشور منعقد گردید، تا کنون 4 برنامه اجرایی مشترک داشته ایم. یکی از این برنامه ها در زمینه تبادل تجربیات در حوزه توانمندسازی زنان بوده است. در زمینه نقش فناوری اطلاعات در توانمندسازی زنان هم کارهایی انجام گرفت که در ایران توسعه امکانات در فضای مجازی و ضریب نفوذ اینترنت به ما کمک کرده که از آنها برای توان افزایی اقتصادی، تجاری، فرهنگی و شبکه سازی زنان استفاده نماییم. توانمندسازی زنان و کودکان و پیشگیری از رفتارهای مجرمانه بر ضد آنها و آموزش های لازم هم موردتوجه کشورهای ما بوده و سعی کردیم تا این آموزش ها را در سطح دانشگاه، مدرسه و سطوح عمومی گسترش دهیم.
همچون دیگر حوزه های فعالیت، شهر دوستدار کودک بود که با همکاری وزارت کشور و 7 شهردار انجام گرفت و طی آن بحث شد که شهر دوستدار کودک باید چه خصوصیت هایی داشته باشد. شهر ما باید دوستدار خانواده و دوستدار کودک باشد. از طراحی تا اجرا. توجه به حقوق کودکان و مادران و طراحی شهرها، ایمنی و تسهیل ارتباط برای کودکان و سالم سازی برای کودکان؛ که در ایران و اندونزی شاهد کارهای خوبی در این عرصه بودیم.
یکی دیگر از اقدامات اصلی ما در خلال سالهای گذشته، ساخت الگوهای موفق در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار بود که ما این طرح را با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جهاد دانشگاهی به انجام رساندیم.
ابتکار خاطرنشان ساخت که در ایران بند ت ماده 8 برنامه ششم توسعه دررابطه با تدوین ستاد برای توانمندسازی بانوان با عضویت آنان در دستگاههای مختلف داخل دولت صحبت می کند و تاکید ما بر این است که ملاک عمل برای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار ابعاد حقوقی، سلامت، اشتغال، مسکن و نیازهای اولیه در کنار یکدیگر است. ما تلاش نمودیم تا با استفاده از اطلاعات در ارتباط با زنان سرپرست خانوار بتوانیم بر مبنای اطلاعات دقیق، تصمیم گیری و سیاست گذاری دقیقی را در سطح محلی و ملی انجام دهیم. الگوی مشاغل نوین خانگی هم با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جهاد دانشگاهی و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری عرضه شد و قدم بزرگ ما در این حوزه همکاری سازمان ملی استاندارد ایران بود. در شورایعالی استاندارد، استانداردی برای مشاغل خانگی تصویب شود. امروز آئین نامه اجرایی این استاندارد اجرا شده که به همه زنان سرپرست خانوار کمک خواهد نمود و افق جدیدی را در این حوزه پیش روی این زنان و کشور قرار خواهد داد که به برندسازی در این مورد و ایجاد برند بین المللی کمک خواهد نمود.
ما تلاش نمودیم تا الگویی قابل تکثیر برای زنان سرپرست خانوار در سطح کشور عرضه نماییم تا زنان سرپرست خانوار بتوانند مسیر اشتغال خویش را مشخص کنند. در این عرصه توان افزایی سمن ها هم در دستور کار قرار گرفت به جهت اینکه این سمن ها بتوانند برای زنان کارآفرینی کنند. بازاریابی مجازی برای زنان سرپرست خانوار هم با همکاری پلت فرم های مختلف برای آموزش و ورود به بازارهای مجازی درحال اجراست. مصوبه ای در ستاد ملی زنان و خانواده هم یک بسته سیاستی طی همکاری مشترک با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مسکن و شهرسازی، برای پشتیبانی از این گروه برای عرضه تسهیلات مالی برای تأمین مسکن، به اجرا رسیده است.
ابتکار با تکیه بر تحریم ها و جنگ اقتصادی که بر ایران فشار می آورد اشاره نمود که سیاست های اقتصاد مقاومتی اجرا شده در کشور موفق بوده و خانواده های ایرانی هم با ایستادگی، صبر و امید در این حوزه تلاش زیادی کردند.
سخنران مدعو از اندونزی هم طبق اطلاعات سازمان ملل در اندونزی توضیحاتی عرضه داد: مادران تنها جزئی از نیروهای کار هستند که در آمار جزو نیروی کار به صورت کلی قرار می گیرند. آنها اغلب سرپرست خانواده هایی هستند که اعضای آن غالباً زیر 24 سال و بالای 54 سال هستند که به حمایت اجتماعی بیشتری نیاز دارند. افزایش نیروی کار زنان تلاشهای بین بخشی بیشتری نیاز دارد. باید برای آنها آموزش بیشتر، خدمات مراقبت از کودکان و خدمات تسهیلگر دیگری عرضه نماییم. او اذعان کرد که هر چه از مرکز اندونزی دورتر شویم و به سمت حاشیه برویم شرایط زنان بدتر می شود. همینطور شرایط کلی زنان در همه گیری کرونا بدتر شده و کرونا فشار کار را برای بانوان بیشتر نموده است. شغل و مسئولیت آنها دوبرابر شده. هم در داخل و هم در خارج از منزل.
در مورد توان افزایی اقتصادی این زنان ایشان تصریح کرد که معمولاً این زنان در حوزه های غیررسمی معمولا در صنایع کوچک و متوسط و در حوزه صنایع دستی فعالیت دارند که جای پیشرفت را از آنها می گیرد. هرچه از این حوزه به سمت صنایع بالادستی برویم حضور زنان سرپرست خانوار کمتر می شود. چالش بعد بحث توان افزایی زنانی است که خودشان کسب و کار دارند. معمولاً مدیریت مالی خانواده و مدیریت مشاغل خانگی برای آنان یکی می شود و تولید مشکل می کند. به همین خاطر توان افزایی این دسته را در دستور کار قرار دادیم.
او به این پرسش که راهکار اندونزی برای توان افزایی چیست چنین پاسخ داد که نخستین امر نیازسنجی میدانی است. ما از گروه های مختلف هم دعوت می نماییم تا همکاری کنند. ما در اندونزی از شرکتهای بزرگ دعوت کردیم تا در زنجیره تأمین خود بیشتر از زنان سرپرست خانوار کمک بگیرند. از شرکتهای حوزه رسمی هم خواستیم تا از فعالیت زنان سرپرست خانواده حمایت کنند. زنان سرپرست خانوار را بخشی از زنجیره تأمین رسمی کنند. دولت هم می تواند در این عرصه نقش آفرینی داشته باشد. مثلا سازمان های دولتی بخشی از خریدهای بخش دولتی را از این زنان انجام می دهد.
اقدامات ما در این عرصه این بوده که از راه اینترنت به زنان فرصت دادیم تا بازاریابی دیجیتال را از منزل خود انجام دهند و هم زمان در کنار خانواده باشند و هم آموزش های حرفه ای آنلاین عرضه دادیم خصوصاً مدیریت مالی دیجیتال. او تصریح کرد که در حوزه آسیا - اقیانوسیه، 60 تا 90 درصد زنان شاغل حدود 70 تا 90 درصد ریسک بیکاری را تجربه می کنند که ما تلاش کردیم از آنها حمایت نماییم و از سمن ها خواستیم تا فضایی را برای حمایت باردیگر از آنها فراهم نمایند. در نهایت ایشان چنین تصریح کرد که معمولا در کشورهای مختلف رویکرد اصلی برای توانمندسازی زنان، استفاده از خود زنان است. ولی ما تلاش کردیم ایجاد تغییر نماییم و مردان را هم شریک نماییم. درگیرکردن مردان، افزایش شبکه ارتباطی، توانمندسازی مالی و ارزیابی صدمه پذیری مضاعف زنان باید مدنظر قرار گیرد. خصوصاً در خانوارها زوجین باید یاد بگیرند که باهم مدیریت مالی کنند.
بعد از ایشان خانم دکتر باستانی معاون بررسی های راهبردی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری سخنان خویش را عرضه دادند. وی از اقدامات و سیاست هایی که توانسته وضعیت زندگی زنان را بهبود ببخشد سخن گفت. طیق گفته های باستانی: آمارها از آن حکایت می کند که ما حدود 2 میلیون زن سرپرست خانوار در ایران داریم. بعضی از آنها همسرانشان فوت کردند، یا به علل مختلف مسئولیت خانواده را دارند و هم زنان خودسرپرست. این زنان یا تحت حمایت دستگاههای دولتی هستند و یا نهادهای عمومی؛ سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی و سمن ها و زنانی را هم داریم که حمایتی دریافت نمی کنند.
باستانی تصریح کرد: دو دسته برنامه در زمینه توان افزایی این زنان داریم: برنامه هایی که بر مبنای اسناد بالادستی و قانون اجرا می شود که از حدود 15 سال قبل این برنامه های حمایتی آغاز شدند و دسته دوم برنامه های اجرایی و عملیاتی هستند که حدود 14 هزار زن سرپرست خانوار را در دو طرح توان افزایی زیر پوشش داشتیم. یکی طرح مشاغل خانگی با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جهاد دانشگاهی است و دیگری توان افزایی زنان سرپرست خانوار است که هدفش استفاده از توانمندی های اجتماعی در بستر محلی است مثل توان افزایی در دوران کووید – 19. وی تصریح کرد که زنجیره همه فعالیتهای انجام شده از آموزش مهارت ها آغاز و به اشتغال منجر می شود. وی دامه داد که در روزهای کرونا، نقش خانواده ها پررنگ تر شد و زنان باید تلاش می کردند تا علاوه بر حفظ مشاغل خود به کارهای خود در خانواده توجه نمایند و این مورد کار را برای زنان ما سخت تر نموده است. باستانی تصریح کرد که در روزهای کرونا تولیدات مشاغل خانگی بیشتر به سمت محصولات بهداشتی رفت تا هم نیاز جامعه برطرف شود و هم زنان سرپرست خانوار در این عرصه فعال باشند.
بعد از ایشان آقای دکتر منصوری معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دررابطه با اقدامات این وزارت در حوزه توان افزایی زنان سرپرست خانوار سخنان خویش را عرضه داد. وی اذعان کرد که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی 2 بانک اطلاعاتی قوی در اختیار داریم یکی سامانه رفاه ایرانی ها که معطوف به حمایت اجتماعی است و دیگری سامانه اشتغال و کسب و کار که همه اطلاعات جمعیت شاغل و بیکار را در اختیار ما می گذارد تا طبق آن سیاست های فعالانه را در پیش بگیریم. به صورت مثال قبلا در حوزه زنان سرپرست خانوار افراد خودشان به نهادهای دولتی و غیردولتی رجوع و برای دریافت حمایت اقدام می کردند. حالا ما خودمان سراغ افراد می رویم. ما الگوی جدیدی برای مشاغل خانگی و مشاغل خرد طراحی کردیم که مجریان خودشان به سراغ گروه هدف می روند و مبتنی بر نیاز واقعی فرد برای او آموزش در نظر می گیریم. برای این منظور بخش دولتی به تنهایی کافی نبوده و از نهادهای توسعه گر محلی بهره بردیم و آنها از سمن ها کمک گرفتند.
روش دیگر استفاده از گروه های خودیار بوده که 4400 گروه خودیار در کشور ایجاد کردیم. اغلب اعضای این گروه زنان و به صورت خاص زنان روستایی هستند. در این گروه ها با توانمندسازی فردی و مالی زنان و سپس آشنایی آنان با کسب و کار اقدام نمودیم.
الگوی توسعه اشتغال روستایی الگوی بعدی است که معادل 1.5 میلیارد دلار منابع به این بخش اختصاص دارد.40درصد کسانی که از این برنامه استفاده کردند زنان بودند. یعنی از 160 هزار طرحی که فقط در حوزه روستایی اجرا شد 40 هزار تا از راه زنان به اجرا درآمد. ما از پلت فرم توسعه بازار هم استفاده می نماییم که هر کس با 3 کلیک اجناس خویش را ارائه کرده، ارسال کرده و از بازخوردهای مشتری بهره می برد. در این مگاپلتفرم، پلت فرم مالی، حمل و نقل و... استفاده شده تا توسعه مشاغل خانگی بدون واسطه جریان یابد.
پلت فرم هایی هم برای کار در چارچوب فریلنسر طراحی شده برای تایپ، ترجمه، طراحی سایت، انیمیشن و... هر کس در منزل خود کار کرده و برای مشتری ارسال می کند. همین هم اکنون در شهرستان پل دختر زنانی هستند که کدنویسی حرفه ای می کنند.
در دوران کرونا هم باآنکه در ابتدا تاخیری در اقدام پیش آمد اما علیرغم شرایط تحریم مبالغ قابل توجهی به شاغلین داده شد که ازاین بین روش های خاصی برای زنان استفاده شد. باآنکه 2 میلیون نفر شغل خویش را از دست دادند اما با سیاست های حمایتی، یک میلیون و 300 هزار نفر به شغل خود برگشتند. ما تلاش کردیم الگویی برای جبران پیاده نماییم که ازیک طرف زنان سرپرست خانوار و گروه های صدمه پذیر در واحدهای تولیدی جدید یا صنعتی محصولات بهداشتی مثل دستکش و ماسک به کار گرفته شدند و از طرفی این محصولات به دست گروه های صدمه پذیر رسید. حوزه حمایت های اجتماعی هم بوده که در زمان دیگری بدان پرداخته می شود.
در بخش دوم نشست بین المللی هم دکتر بیجندی معاون آموزشی جهاد دانشگاهی اظهار نمود که جهاد دانشگاهی طرح مشاغل خانگی زنان سرپرست خانوار را عرضه کرد که هدفش توانمندسازی و وصل کردن این زنان به بازارها بوده است. خصوصاً با استفاده از آموزش های مقتضی. جمعیت هدف این طرح 4 گروه زنان سرپرست خانوار جامعه هدف بودند که بر مبنای آنها فعالیت شد. در این طرح 3 مرحله انجام شد. جمعیت شناسایی شده، آموزش و مشاوره های لازم عمومی و تخصصی را ارائه دادیم و مهم ترین بخش، بحث اتصال آنها به بازار بود. ما تلاش کردیم در این طرح از سمت بازار به سمت تولید حرکت نماییم و از مدلهای بازاریابی مناسبی در این حوزه استفاده کردیم. هدف ما این است که بتوانیم از سازمان های مردم نهاد و سازمان های محلی هم کمک بگیریم. همینطور ما تلاش کردیم از گروه های زنانه برای برندسازی کمک بگیریم. مثلا یکی از گروه ها در خراسان شبکه قارچ ساخته است یا یکی دیگر از شبکه ها، شبکه چرم است که از تأمین مواد، طراحی و تولید تا بازاریابی و فروش کار می کند. ما بسیار بر شبکه سازی تاکید داشته ایم. همینطور تحصیل کرده های دانشگاهی را هم درگیر کرده ایم. ما در 24 استان 240 مزیت را شناسایی کردیم. افراد را شناسایی و ارزیابی کردیم و از بین همه آنها افراد توانمند را شناسایی و 6200 شغل ایجاد کردیم و 48 برند ساختیم.
در نهایت خانم دکتر رهایی دبیر کارگروه اشتغال و کارآفرینی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری سخنان خویش را در مورد اقدامات غیردولتی برای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار عرضه نمود. وی اذعان کرد که گروه های غیررسمی محلی در سطح کشور تشکیل شدند تا بتوانند زنان را درگیر جامعه کرده و توانمند کنند. در این راه از ارزش ها و باورهای هر منطقه بهره گرفتیم. نکته قابل ذکر این است که زنان از 2 ناحیه بسیار صدمه پذیرند. یکی این که خیلی از افراد علاقه ای به ارتباط برقرار کردن با این زنان ندارند. دوم طرز تفکر خود زن هاست که سرنوشت خویش را محتوم و غیرقابل تغییر می دانند. ما با داستان گویی تلاش می نماییم تعلق خاطر زنان را به جامعه بیشتر نماییم و به آنها یاد می دهیم که برای خود چشم انداز تعریف کنند. فرآیند توانمندسازی زنان زمان بر است و تشکیل گروه های غیررسمی 8 تا 6 ماه زمان می برد. پس باید صبور بود.
رهایی تصریح کرد که در دوران کرونا می خواهیم سایر اعضای خانواده را هم درگیر این گروه ها نماییم. همینطور رویکرد دولت ایران از حمایت تبدیل به توانمندسازی شده و بسیار کاراتر شده است. اما چالش ما این است که توانمندسازی بلندمدت اما نگاه دولت ها کوتاه مدت است و می خواهند زودتر جواب بگیرند و این کمی چالش برانگیز است. اما تابه حال با مذاکرات انجام گرفته به نتایج خوبی دست پیدا کرده ایم. چالش دوم ما بحث های مالی است. دولت در زمینه کسب و کار حمایت های خوبی دارد اما برای زیرساخت ها هنوز برنامه مشخصی وجود ندارد. مثل تربیت تسهیلگر برای زنان که در این عرصه هم گفتگوهای خوبی انجام گرفته است. سومین چالش کسب وکارهای خانگی است. کرونا به ما نشان داد که اگر مردها هم به کسب و کارها وارد شوند، کسب و کار پایدارتر می شود. پروژه هایی که به زنان سرپرست خانوار توجه دارد فقط زنان را در نظر دارد اما نقش مردان هم پررنگ است. در نهایت پایداری در کسب و کار یک قسمتش ورود به بازارهای بین المللی است که بسیار در اعتمادبه نفس زنان تأثیر دارد و ما از دولت بسیار خواستاریم که به ما در این حوزه کمک نماید.
منبع: خشكشوئی آنلاین
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب