توهم بقای یوزپلنگ پیروز یک بچه گربه است
به گزارش خشکشوئی آنلاین به گزارش خشکشوئی آنلاین، رییس جامعه دامپزشکان ایران به خبرآنلاین اظهار داشت: «پیروز دیگر هیچ گاه نمی تواند حیوان طبیعت باشد، پیروز یک حیوان در اسارت است، شک نکنید پیروز دیگر یک بچه گربه است چون او را مانند گربه بار آوردیم. ما در توهم ادامه شانس بقای یوزپلنگ در ایران هستیم، معتقدم یوزپلنگ شانس بقا را در ایران را از دست داده است، خیلی تلاش نماییم می توانیم کمک نماییم این ژن در اسارت زندگی کند، در حقیقت یوزپلنگ ایرانی در اسارت تبدیل به خاطره زنده می شود.»
مستوره برادران نصیری، مظاهر گودرزی: این روزها تمایل برای داشتن حیوان خانگی بیشتر شده است، بگفته رییس جامعه دامپزشکان ایران «بیش از ۸ میلیون حیوان خانگی در ایران وجود دارد.» او معتقد می باشد برخلاف برخی تصویرسازی ها میزان حیوان آزاری در ایران کم است.
پیام محبی، رییس بیمارستان دامپزشکی تهران، در گفت و گو با کافه خبر خبرآنلاین می گوید: «هدف من به عنوان دامپزشک تامین سلامت انسان است اما از مسیر تامین سلامت حیوانات، بدین سبب اگر من از حقوق حیوانات دفاع می کنم به خاطر حقوق انسان ها است.»
وی در ادامه با اشاره به تنها توله یوز زنده مانده از «ایران» بیان می کند: «پیروز دیگر هیچ گاه نمی تواند حیوان طبیعت باشد، او یک حیوان در اسارت است. ما در توهم امتداد شانس بقای یوزپلنگ در ایران هستیم، معتقدم یوزپلنگ شانس بقا را در ایران را از دست داده است، خیلی تلاش نماییم می توانیم کمک نماییم این ژن در اسارت زندگی کند، در حقیقت یوزپلنگ ایرانی در اسارت تبدیل به خاطره زنده می شود، شک نکنید پیروز دیگر یک بچه گربه است چون مانند گربه بار آوردیم.»
متن کامل گفت و گو در ادامه آمده است.
آقای دکتر شما خودتان حیوان خانگی دارید؟
من همیشه داشتم اما هم اکنون ندارم.
وقتی داشتید چه حیوانی را در خانه نگه می داشتید؟
سک، گربه، مرغ و خروس، اردک و اسب هم داشتم.
این ها را کجا نگه می داشتید؟
در خانه
اسب را کجا نگه می داشتید؟
من پیش از اینکه دامپزشک شوم سوارکار بودم.
همیشه به حیوانات نزدیک بودید؟
ما زمانی که دبیرستان بودیم برنامه ای داشتیم به نام طرح کاد، کاد عبارت بود از کار و دانش، هفته ای یک روز باید می رفتیم در یک صنعت یا شغلی کار می کردیم. خاطرم هست من سه شنبه ها می رفتم باشگاه سوارکاری، کنار دست دامپزشک باشگاه، به تعبیری دامپزشکی می کردم.
الان چرا حیوان خانگی ندارید؟
الان وقت ندارم، من این حرف را قبول دارم که اگر حیوان خانگی داریم باید برای آن وقت بگذاریم، انسان ها برای ماشین و خانه وقت می گذارند برای حیوان خانگی هم باید همچنین باشد، بدین سبب مسئولیت پذیر باید باشیم، راجع به حیوانات خانگی معتقدم اگر کسی نمی تواند مسئولیت خودش را انجام دهد نباید حیوان خانگی داشته باشد.
شما رییس بیمارستان دامپزشکی تهران هستید، این بیمارستان خصوصی محسوب می شود؟
ما اساساً بیمارستان دولتی نداریم، در کنار بیمارستان های خصوصی یکسری بیمارستان های آموزشی وجود دارند که برای دانشگاه ها هستند. سازمان دامپزشکی از دهه شصت به بعد درمان حیوانات را به بخش خصوصی سپرد، بدین سبب به نظرم اگر کسی با بخش درمان سازمان دامپزشکی کار دارد سراغ بخش خصوصی برود چون دست آخر خود سازمان هم افراد را به ما معرفی می کنند.
چقدر در بیمارستان مراجعه کننده دارید، آماری وجود دارد؟
خیلی، درباره ی بیمارستان دامپزشکی تهران که نخستین بیمارستان دامپزشکی ایران است، می توانم یکی از شلوغ ترین بیمارستان های جهان است، بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ مراجعه کننده در روز داریم، که با مراجعه به بیمارستان های دامپزشکی کشورهای دیگر برابری می کند. الان یک بیمارستان جدید در غرب تهران وجود دارد که روزی ۱۰۰ الی ۱۲۰ مراجعه کننده دارد، درحالیکه می تواند تا ۳۰۰ مراجعه کننده را پذیرش کند.
در بیمارستان های دامپزشکی کار زیبایی، مانند ترمیم ناخن یا کوتاهی مو برای حیوانات انجام می شود؟
ببینید درباره ی حیوانات مسئله ناخن با انسان ها کمی متفاوت می باشد، درباره ی حیوانات نباید انسان انگاری کرد، شاید برای انسان ها عملیات روی ناخن معنای زیبایی بدهد، اما درباره ی حیوانات باید گفت ناخن قسمتی مهمی است. انسان ها اصطلاحاً کف رو هستند طوری که ناخن هیچ نقشی در راه رفتن انسان ندارد. سگ سانان و گربه سانان پنجه رو هستند، سم دارها ناخن رو هستند، به طورکلی ناخن در راه رفتن حیوانات تاثیر دارد، اگر ناخن حیوانات گرفته نشود ممکنست بند اول انگشت آنها بشکند. حتی آرایش موی حیوان بیشتر ابعاد بهداشتی دارد تا زیبایی، بدین سبب کوتاهی موی حیوانات یک عملیات درمانی است.
عمده ترین بیماریهای حیوانات خانگی چیست؟
با توجه به فصل، شرایط و موقعیت مکانی حیوانات فرق می کند، بدین سبب نمی گردد دقیق گفت.
مثلاً شایع ترین بیماریها در سگ ها چیست؟
همه بیماریهای قابل انتقال در یک گونه، می تواند شایع ترین بیماری آن گونه حیوانی شود.
مردم چقدر نسبت به حیوان خانگی خودشان احساس مسئولیت دارند؟
به نظرم دارند، کسانی که برای حیوان خانگی خودشان به مراکز درمانی مراجعه می کنند مسئولیت پذیر هستند. خیلی ها ممکنست با حرف من مخالف باشند اما برخلاف چیزی که برخی دوست دارند تشدید کنند ایرانیها اصلاً حیوان ستیز نیستند، اتفاقاً میزان حیوان آزاری در ایران خیلی کم است، بسیاری از مراجعه کننده های ما خودشان حیوان ندارند، اما در برخورد با حیوان مریضی که گوشه خیابان افتاده آنرا به مراکز درمانی ما می رسانند.
بستری حیوانات در مراکز درمانی هم دارید؟
بله داریم، حیوانات با انسان ها متفاوت هستند، اگر دست انسان بشکند می داند که نباید آنرا تکان بدهد، اما حیوانات این طور نیستند، دائم تحرک دارند و کار ما را پیچیده می کند بدین سبب گاهی مجبوریم جراحی نماییم و با اقداماتی مانع تکان خوردن دست حیوان شویم.
شما چه تعریفی از حیوان خانگی دارید؟
هر حیوانی که شما در خانه نگه دارید حیوان خانگی می شود.
یعنی ما می توانیم هر حیوانی را در خانه نگه داریم؟
بگذارید این طور بگویم، ما حیوان خانگی متعارف و غیرمتعارف داریم؛ اگر کسی کروکودیل در خانه نگه دارد آن حیوان تبدیل به حیوان خانگی شده اما حیوان خانگی غیرمتعارف، بله این رفتار ظلم است، اما از نظر من دامپزشک حیوان خانگی به حساب می آید.
صرف این که حیوانی وارد خانه شود ما بگوییم حیوان خانگی شده تعریف ساده ای نیست؟ درباره ی آن ظلمی که گفتید بیشتر توضیح بدهید؟
بله تصور کنید یک گاندو را که در آبگیری درسیستان و بلوچستان زندگی می کند بیاوریم در تهران کار زشتی کردیم، اما هر حیوانی هم برای طبیعت نیست، یکسری موجودات در جهان وجود دارند که ما انسان ها برای حفظ بقا خودمان انگار آنها را ساختیم، این نوع گربه، سگ و گاوی که داریم محصول بقای ما هستند، این نوع موجودات برای طبیعت نیستند، بطورمثال گوسفند را اگر در طبیعت رها نماییم به طبیعت لطمه می زند، چون به قدری پوشش گیاهی را تخریب می کنند که در مواقع بارش شدید باران سیل جاری می شود.
به نظر می رسد ایده شما با طرفداران حیوانات متفاوت است، چون برای آنها خود حیوان مهمست اما برای شما حیوان به شرط بقای انسان، این طور نیست؟
آن ها شاید بزرگنمایی شده فقط حیوانات را می پرستند اما من دامپزشک هستم، من با این بخش از طرفداران گیاه خواری مخالفم که بطورمثال گوشت مرغ نمی خورند، برخی فکر می کنند یک دامپزشک به عنوان حامی حیوانات نباید گوشت بخورد، اساساً این پرنده در طبیعت شانس بقا نداشت و انسان ها برای بقای خودشان از آن تغذیه می کنند؛ هدف من به عنوان دامپزشک تامین سلامت انسان است اما از مسیر تامین سلامت حیوانات، بدین سبب اگر من از حقوق حیوانات دفاع می کنم به خاطر حقوق انسان ها است.
به نظر شما چرا انسان ها در خانه حیوان نگه می دارند؟
خلا انسان ها محبت است، اتفاقاً هرچه صنعتی تر می شویم دنبال پر کردن خلا محبت هستیم. حیوان خانگی وارد خانه های ما شده برای پر کردن خلا محبت کردن و محبت دیدن، برای اینکه وقتی شما به یک حیوان رسیدگی کنید او به شما واکنش نشان میدهد اما ماشین کارواش برده هیچ گاه دست شما را لیس نمی زند.
این فرهنگ غربی است؟
تصور اینکه ما فکر نماییم داشتن حیوان خانگی فرهنگ غربی است کاملاً اشتباه است، اینکه الان تهران پل، تونل، پارک و خیابان دارد یعنی ما غربی شده ایم؟ بلکه شکل زندگی در شهرنشینی مدرن چنین وضعیتی را درست کرد. ببینید حیوانات پیش از صنعتی شدن کنار انسان ها زندگی می کردند و برای ما کارکردهایی داشتند، اما جهان صنعتی شده کارکردهای حیوان را به دوش ماشین ها انداخت، بطورمثال الان کشاورزی مکانیزه شده است، پس زندگی از جریان محبت خارج شد، بدین سبب انسان تصمیم گرفت با برگرداندن حیوان به جریان زندگی آن محبت را جبران کند. داشتن حیوان خانگی به هیچ گروهی برنمی گردد بلکه مربوط به نوع شهرنشینی جدید انسان ها است.
چقدر حیوان خانگی در ایران وجود دارد؟
سال گذشته یک آمار از سازمان دامپزشکی درباره ی کلینیک های دامپزشکی گرفتم، بر طبق تعداد کلینیک ها و نسبت مراجعات به این نتیجه رسیدم که چیزی بین ۶ الی ۸ میلیون حیوان خانگی از نوع سگ و گربه در کشور داریم که به دامپزشک مراجعه می کنند، البته این آمار برای یکسال قبل است و از آن جایی که جمعیت تصاعدی رشد می کنند ممکنست این تعداد بیشتر شده باشد.
با این حساب از هر ۱۰ ایرانی یک نفر حیوان خانگی دارد؟
بله امکان دارد، به نظرم از هر ده ایرانی یک نفر حیوان خانگی دارد. همین اطرفیان خودتان را بررسی کنید، احیانا همین است. نکته اینکه داشتن حیوان خانگی گرایش سیاسی و مذهبی ندارد و یک خواسته انسانی است.
در کلینیک مراجعه کننده مذهبی دارید که حیوان خانگی داشته باشد؟
بله زیاد است، چون پایه تمام ادیان در محبت کردن است.
کمی از موضوع حیوان خانگی فاصله بگیریم و به ماجرای یوزپلنگ ایرانی به ویژه «پیروز» بپردازیم، آینده یوزپلنگ در ایران چگونه خواهد شد؟
ببینید پیروز دیگر هیچ گاه نمی تواند حیوان طبیعت باشد، پیروز یک حیوان در اسارت است. کسی که یک بچه گربه را از پارک برداشته و بزرگ کرده آیا می تواند آنرا مجدد در پارک رها کند؟ نمی تواند، چون این گربه یاد نگرفته برای خودش غذا پیدا کند، بنابراین پیروز هیچ گاه به طبیعت نمی تواند برگردد، این یوزپلنگ جنگ کردن سر غذا را یاد نگرفته، بدین سبب پیروز یک حیوان دست آموز شد. ما در توهم امتداد شانس بقای یوزپلنگ در ایران هستیم، معتقدم یوزپلنگ شانس بقا را در ایران را از دست داده است، خیلی تلاش نماییم می توانیم کمک نماییم این ژن در اسارت زندگی کند، در حقیقت یوزپلنگ ایرانی در اسارت تبدیل به خاطره زنده می شود، کجای دنیا حتی در اسارت یوزپلنگ را با اسباب بازی گربه تربیت می کنند، اگر قرار بود ایران از پیروز نگهداری کند چه رفتاری داشت، همان کار را از او تقلید نماییم، بدین سبب شک نکنید پیروز دیگر یک بچه گربه است چون مانند گربه بار آوردیم. آقای شهرداری واقعاً دارد زحمت می کشد و بیش از توان وقت می گذارد شاید اگر علیرضا شهرداری نبود پیروز هم الان نبود، بدین سبب اینجا فقط افراد زحمت می کشند و سیستم وجود ندارد.
موقعی که «ایران» در پردیسان بود شما این یوزپلنگ را معاینه کردید، درست است؟
بله، اصلاً کارهای انتقال ایران به منطقه حفاظت شده توران را ما انجام دادیم. چندین سال بود هر یوزپلنگی پیدا می شد به پردیسان می آوردند، خیلی هم تلاش کردند تا یوزپلنگ ها جفت گیری کنند اما نشد.
چرا موفق نشدند؟
برای اینکه سه تا یوزپلنگ را وسط تهران بین چهارتا اتوبان نگه داشته بودند، آن هم با این همه آلودگی صوتی که وجود دارد. در حقیقت در وضعیت استرس زا انتظار داشتند یوزپلنگ جفت گیری کند و توله ای زایمان کند.
پس چرا در تهران نگه می داشتند؟
چون دسترسی به دامپزشک در تهران آسان تر بود و روسا خیلی آسان تر می توانستند بروند عکس بیندازند. توجه کنید حتی ممکن بود بهر دلیلی این یوزپلنگ ها از محوطه پردیسان بیرون بروند، آنوقت چه اتفاقی می افتد، اما چون تنبل بودند در تهران نگه می داشتند. شما دیدید پس از انتقال این یوزپلنگ ها زاد و ولد کردند.
اما دو تا از توله ها تلف شدند؟
برای اینکه مجدد ما دخالت کردیم، باید برای حفظ با ارزش ترین گربه سان جهان برنامه ریزی دقیق می داشتیم، کاری که ما قبلاً انجام داده بودیم اما پس از تغییر رییس سازمان کسی دیگر سراغ مان نیامد، کسی هم از ما کمک نخواست. آقای دکتر اکرامی را برای رسیدگی به «ایران» بردند، ایشان همکار ما و حتما کار بلد هستند، بسیاری از محیط زیستی ها مشکلات را گردن دامپزشکی انداختند، معاون سازمان آقای اکبری گفتند ما باید دامپزشک از خارج می آوردیم چون دانش نداریم، الان رسما اعلام می کنم اگر جای آقای اکبری مدیر از خارج می اوردیم بطور قطع الان هر سه توله یوزپلنگ زنده بودند، چون ما دامپزشک در ایران داریم اما شما بلد نبودید از دانش دامپزشک ایرانی استفاده کنید. درباب «ایران» باید از دکتر اکرامی تشکر نماییم چون واقعاً وقت گذاشت، شاید کسی حاضر نبود در آن منطقه کار کند، اما برخی همه تقصیر را گردن دامپزشکان انداختند.
«ایران» می تواند مجدد حامله شود؟
هیچ چیزی بعید نیست، ممکنست مجدد حامله شود، اما باید بگویم ما لیاقت داشتن یوزپلنگ نداریم، همه سوال هایی که مردم می پرسند چرا یوزپلنگ ماده شد نر، چرا دوتا از توله ها مردند برای این بود که فقط یک نفر آن جا بوده و کسی نمی تواند راستی آزمایی کند. اگر تیم زیادی آن جا بود هم درصد خطا پایین می آمد هم دلیلهای مرگ آسان تر مشخص می شد، آن جا تیم نداشتند و این نقص است، باز هم می گویم این مسئله گردن آقای اکرامی نیست. معتقدم حالا همه این اشتباهات را تجربه کردیم، و لطمه های آنرا دیدیم، اما اگر باز هم این اتفاقات بیفتد دیگر بخشیدنی نیست.
عملکرد سازمان محیط زیست در دولت جدید و قبل از این را چگونه ارزیابی می کنید؟
من گمان می کنم در کل کشور نگاه سیستمی وجود ندارد و محیط زیست هم مستقل نیست، معتقدم روند مثل قبل است و چیزی تغییر نکرده، تعداد سیل ها کم نخواهد شد، دریاچه ارومیه پرآب نخواهد شد، یوزپلنگ احیا نخواهد شد، تالاب ها احیا نخواهد شد، کشاورزی رونق پیدا نمی کند، سلامت آدم ها بیشتر نمی گردد، چراکه نگاه سیستمی وجود ندارد، در زمینه محیط زیست چند دهه است که بر بی دانشی پافشاری کردیم و کارشناس ها را دور هم جمع نکردیم، الان آقای سلاجقه درباره ی آب دانش خوبی دارد اما درباره ی یوزپلنگ چیزی نمی داند. معتقدم هر اتفاق خوبی در کشور ما می افتد بر طبق موفقیت های فردی است نه سیستمی. بیشتر بخوانید: گزارش کالبدگشایی؛ یوزپلنگی که در تصادف تلف شد ماده بود
4747
منبع: خشكشوئی آنلاین
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب