یك روانپزشك عنوان كرد؛
زوجین نابارور از بهداشت روان غافل نشوند
خشکشوئی آنلاین: به گزارش خشکشوئی آنلاین، یک روانپزشک، در رابطه با اهمیت بهداشت روان در میان زوج های نابارور، نکاتی را متذکر شد.
به گزارش خشکشوئی آنلاین به نقل از مهر، بهزاد قربانی، در آستانه ۱۸ مهر (۱۰ اکتبر) روز جهانی بهداشت روان، اظهار داشت: بهداشت روان بخش مهمی از بهداشت عمومی است که متأسفانه در زندگی مدرن امروز بیشتر از پیش مغفول مانده است و از آنجائیکه بهداشت روان مقوله ای کمّی و قابل بیان در چارچوب اعداد نیست، پرداختن به آن دشوارتر است. وی ادامه داد: در بهداشت روان، همانند بهداشت جسم، سه سطح پیشگیری، درمان و بازتوانی یا توان بخشی داریم. آن چه در سطح یک بهداشت روان، یعنی پیشگیری، مهم می باشد، تغییر سبک زندگی است. اگر مواجهه با عوامل استرس زای بی مورد شغلی و خانوادگی کاهش پیدا کند، کیفیت زندگی و بهداشت روان ارتقا پیدا می کند. البته تغییر سبک زندگی مقوله ای سهل و ممتنع است، یعنی در سطح نظری به راحتی به آن پرداخته می شود اما در عمل، امری دشوار است. این روانپزشک در رابطه با سطح دوم بهداشت روان، یعنی درمان، بیان نمود: در این سطح ابتدا باید این باور و دانش وجود داشته باشد که چیزی به نام بیماری اعصاب و روان وجود دارد. به رغم تلاش ها برای فرهنگ سازی و آموزش، هنوز بیماران با عبارت اختلالات روانپزشکی مشکل دارند و آنرا نمی پذیرند و گاه مجبوریم از اصطلاح بیماری عصبی یا حتی اصطلاح نادرست بیماری روحی استفاده نماییم تا بیمار را قانع نماییم درمان را بپذیرد. در حالیکه همان گونه که تمام اعضا و جوارح بدن امکان دارد گرفتار بیماری و اختلال شود، روان آدمی هم امکان دارد گرفتار مشکل شود و در چارچوب اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب فراگیر، حملات پنیک، وسواس و یا اختلالات سایکوتیک و توهم و هذیان بروز یابد و این اختلالات و بیماری ها هم همانند بیماری های جسمی نیازمند درمان است. عضو هیئت علمی پژوهشگاه ابن سینا در رابطه با سطح سوم بهداشت روان، یعنی بازتوانی، اضافه کرد: این سطح از بهداشت روان مختص بیمارانی است که احتیاج به پیگیری ها و مراقبت های طولانی تر دارند. در این سطح هم روانپزشکان و روانشناسان با یک مشکل بزرگ مواجه اند؛ بیمار متقاضی قطع دارو است و اصرار می کند که درمان هرچه سریعتر تمام شود. در حالیکه ما این بازتوانی یا توانبخشی را در بیماری های جسمی هم داریم. مثلا در فشار خون، دیابت یا اختلالات عملکرد تیروئید، آیا داروی بیمار لزوماً کم یا قطع می شود. وی ادامه داد: متأسفانه بیماران اصرار دارند داروهای روانپزشکی را هرچه سریعتر قطع کنند. البته، این طبیعی است که ما تمایل به مصرف دارو نداشته باشیم اما باید در نظر داشته باشیم که اختلالات روانپزشکی عوارض و آثار منفی جدی و فراگیری بر زندگی ما دارند و در واقع، منافع مصرف دارو خیلی بیشتر از عوارض آن است و نباید بر قطع مصرف دارو به قیمت عود بیماری اصرار نماییم. این روانپزشک در رابطه با بهداشت روان در زوج های نابارور توضیح داد: همین سه سطح بهداشت روان در زوج های نابارور هم وجود دارد. در سطح اول، یعنی پیشگیری، باید به این زوج ها آموزش دهیم که سبک زندگی خویش را متناسب با مشکلی که دارند، تغییر دهند. در واقع گام اول پذیرش این مشکل در روابط بین فردی است و باید به سازگاری با خود و جامعه پیرامون خود برسند تا بتوانند راحتتر زندگی کنند. خیلی مهم است که ناباروری را یک استیگما یا انگ و برچسب اجتماعی ندانیم و این باور در جامعه و زوج های نابارور شکل بگیرد که ناباروری یک مشکل پزشکی است و نباید سبب طرد و انزوا شود. وی ادامه داد: در عین حال، زوج های نابارور نباید از مکانیزم انکار برای مواجهه با مشکل خود استفاده کنند، چونکه انکار یک سازوکار دفاعی مخرب و نوروتیک است و به سلامت روان صدمه می زند. ما باید بیاموزیم که در رویارویی با مشکلات از سازوکار دفاعی مفید و مؤثر، یعنی سازگاری و تطبیق، استفاده نماییم و این مهارت را فرابگیریم که مشکلات را بپذیریم و با آنها مدارا نماییم. قربانی در رابطه با سطوح دوم و سوم بهداشت روان در زوج های نابارور اظهار داشت: اگر در زوج های نابارور متوجه وجود اختلالات روانپزشکی، مانند افسردگی، اضطراب یا اختلالات سایکوتیک شویم، همانند دیگر افراد باید درمان مناسب را برای آنها انجام دهیم. در سطح بازتوانی یا توانبخشی هم باید آنها را توجیه نماییم که لازم است درمان را پیگیری کنند، مراجعات دوره ای منظم را طبق نظر پزشک خود انجام دهند و روند درمان و بازتوانی را قطع نکنند. وی با تاکید بر ضرورت ادامه درمان اختلالات روانپزشکی در زنان باردار، بیان نمود: در دوره حاملگی درمان و توانبخشی اختلالات روانی اهمیتی مضاعف می یابد، چونکه هم سلامت مادر مهم می باشد، هم سلامت جنین و ما باید مراقبت ها و داروهای مناسب و با کمترین عوارض برای مادر و جنین را تجویز نماییم. متأسفانه گاهی مادر آبستن گمان می کند اگر داروی مناسب تجویزی را قطع کند، مانع آثار منفی دارو بر جنین می شود و این گونه از جنین خود محافظت می کند. در حالیکه افسردگی، اضطراب فراگیر و دیگر اختلالات روانی با تغییراتی که در بیوشیمی خون ایجاد می کنند، صدمات بیشتری به جنین وارد می کنند. عضو هیئت علمی پژوهشگاه ابن سینا در انتها تصریح کرد: برای ترویج و ارتقا بهداشت روان ابتدا باید این حقیقت را آموزش دهیم که بر پیکره و جسم انسان، روان حاکم است و باآنکه قابل دیدن و قابل سنجش با معیارهای کمّی نیست، اما بخش مهمی از سلامت ماست، آثار آن در لحظه لحظه زندگی مشهود است و اختلالات آن می تواند سبب صدمه به سلامت جسم شود.
منبع: laundrybox.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب