زندگی پرریسك زباله گردهای خوزستان
خشكشوئی آنلاین: مدیر توسعه فناوری سلامت دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز اظهار داشت: وضعیت پسماندهای پزشكی یكی از معضلات خوزستان است چونكه این پسماند به صورت مخلوط با پسماندهای شهری به محل های دفن هدایت میگردد.
به گزارش خشكشوئی آنلاین به نقل از ایسنا، علی اكبر بابایی در نهمین كارگروه سلامت و امنیت غذایی خوزستان كه امروز (24 دی ماه) در سالن شهید رجایی استانداری خوزستان برگزار شد، اظهار نمود: سوژه پسماند یكی از مهمترین موضوعات محیط زیست است و شاید مانند آلودگی هوا یا آلودگی آب، نمود روشنی نداشته باشد اما می تواند یك بلای خاموش باشد كه در بلندمدت آثار خودرا بر محیط زیست و سلامت نشان دهد.
وی با اشاره به معضلات ناشی از عدم مدیریت پسماند، اضافه كرد: زباله گردی، فرسوده بودن ناوگان های جمع آوری زباله، محل های دفن و زباله سوزی در محل دفن پسماند، بعضی از معضلات در این زمینه هستند. در خیلی از نقاط، افراد زباله گرد بین انواع پسماندها همچون پسماندهای پزشكی، نسبت به جداسازی زباله اقدام می كنند.
مدیر توسعه فناوری سلامت دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز با اشاره به آثار وجود پسماند در محیط زیست اظهار داشت: پتانسیل زیادی در بخش كشاورزی در خوزستان وجود دارد اما بخش اعظمی از پسماندهای كشاورزی سوزانده می شوند. همین طور پراكندگی پلاستیك ها در محیط زیست مشاهده میگردد و می دانیم كه این پسماندها بقایای زیادی در محیط زیست دارند و می توانند تا صدها سال در محیط زیست پایدار بمانند و در طولانی مدت بر سلامت اثر بگذارند.
بابایی اظهار داشت: در خوزستان سالانه 6 میلیون تن پسماند صنعتی، 568 هزار تن پسماند ویژه، سالیانه حدود 6 تا 10 میلیون تن پسماند كشاورزی، روزانه 3600 تن پسماند عادی و روزانه 40 تن پسماند پزشكی و عفونی تولید میگردد. در این بخش پسماندهای كشاورزی می توانند در بحث تولید كمپوست اثرگذار باشند.
وی با اشاره به اینكه 65 تا 70 درصد پسماندها فسادپذیر هستند، اظهار داشت: پسماندهای قابل بازیافت مانند كاغذ یا مقوا و پلاستیك 10 درصد از پسماندها و فلزات 1.5 درصد از آنها را می سازند. همین طور حدود 42.5 درصد از پسماندهای بیمارستانی، پسماندهای خطرناك هستند كه این مساله بیشتر به سوءمدیریت و عدم تفكیك درست در مبداء برمی گردد و سبب میگردد بخش زیادی از پسماندهای غیرخطرناك باز به پسماند خطرناك تبدیل شوند.
مشاور پسماند خوزستان اشاره كرد: همین طور مقدار قابل توجهی پسماند قابل بازیافت وجود دارد و برآوردها نشان داده است می توانیم سالانه دو میلیون تن كمپوست در منطقه تولید نماییم. همین طور می توانیم سالیانه 40 هزار تن كاغذ یا مقوا، 65 هزار تن انواع پلاستیك، 20 هزار تن انواع فلزات و 25 هزار تن شیشه بازیافت نماییم.
بابایی عنوان كرد: پتانسیل اقتصادی و صنعتی خوزستان، وجود رسانه های جمعی، توسعه منطقه آزاد اروند و دسترسی به آب های آزاد، بعضی از فرصت های برای مدیریت این بخش هستند.
وی اظهار داشت: برمبنای ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون پسماند مصوب سال 1384 مدیریت اجرایی پسماندهای عادی، باید طرح جامع و تفصیلی را در شهرهایی كه بیشتر از یك میلیون نفر جمعیت دارند، تا آخر سال 1390 انجام می دادند. این كار از سال 1386 در خوزستان شروع شد و استان به هفت منطقه تقسیم شد. سپس بازبینی در تقسیم بندی انجام شد و در بعضی نقاط مطالعات باردیگر انجام شد. لازمه اجرای طرح های پسماند این است كه طرح جامع منطقه را به صورت مصوب داشته باشیم و در ادامه طرح های تفصیلی آماده و در این راستا اجرا شوند.
مدیر توسعه فناوری سلامت دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز اظهار داشت: به صورت كلی در مدیریت پسماند باید بحث كاهش از مبدأ، بازیافت انرژی و تصفیه پسماند و در نهایت دفع نهایی پیاده سازی شود.
بابایی با اشاره به اینكه باید تا حد امكان میزان پسماند كم شود، اظهار داشت: در بحث كاهش پسماند، برنامه هایی همچون آموزش و فرهنگ سازی و اجرای قانون پسماند مصوب 1383، وجود دارند. همین طور بحث پردازش در مبدأ تولید، یكی از برنامه ها در این زمینه است كه در بعضی مناطق كشور اجرا شده است. ما می توانیم در خوزستان برنامه تفكیك در مبدأ را حداقل در اهواز آغاز نماییم تا به تدریج در دیگر شهرها باز اجرا شود.
وی عنوان كرد: میگردد در سطح روستاها و در بعضی شهرهای كوچك بیوكمپوست خانگی را اجرا نماییم. همین طور سوژه تفكیك از مبدأ فعلا با دو مؤلفه تفكیك خشك و تر باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز با اشاره به اینكه باید برای اجرای برنامه ها بسترسازی فراهم گردد و سپس این برنامه ها به تدریج اجرا شوند، اظهار داشت: باید غرفه های بازیافت در سطح شهر احداث شوند. این مساله به فرهنگ سازی و بازیافت پسماندها كمك می نماید. در بعضی شهرها همچون دزفول این طرح اجرا شد كه متاسفانه متوقف گردید.
بابایی با اشاره به اینكه در شهرداری هزینه های زیادی جهت جمع آوری پسماند صرف می شود، بیان كرد: یكی از دلایلی كه شهرداری ها به بحث های دیگر پسماند مثل دفن بهداشتی یا تفكیك از مبدأ نمی پردازند این است كه عمده بودجه را صرف جمع آوری می كنند و این مساله به دلیل عدم برنامه ریزی مناسب در این زمینه است.
وی عنوان كرد: یكی از برنامه ها درباب مدیریت پسماند پزشكی، تفكیك و جداسازی پسماندها به درستی است. در آمار جهانی، 15 درصد از پسماندهای بیمارستانی خطرناك هستند اما آمار ما نشان داده است كه بیشتر از 40 درصد پسماندهای بیمارستانی در كشور ما خطرناك هستند كه این مساله به دلیل عدم جداسازی و عدم كدگذاری این پسماندها است.
مدیر توسعه فناوری سلامت دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز بیان كرد: الگوی غلط مدیریت پسماند كه حالا رایج شده، این است كه از تجهیزات امحا برای مدیریت برخی پسماندها استفاده میگردد. این كار تنها پسماند را استریل می كند، اما آیا پسماند خطرناك مانند پسماند نوك تیز و برّنده و دارویی و شیمیایی را باز بی خطر می كند؟ اساسا اینگونه نیست. بهترین روش در زمینه پسماندهای خطرناك، استفاده از كوره های زباله سوز در شیء كوچك است. استفاده زباله سوزی برای پسماندهای شهری و به دلیل هزینه های سرمایه گذاری و ماهیت پسماندها، تأیید نمی گردد.
وی با تاكید بر ضرورت دفن بهداشتی پسماند، اظهار داشت: هر كاری در مدیریت پسماند انجام دهیم، باز هم حدود 40 تا 50 درصد دورریز خواهیم داشت كه باید به صورت اصولی دفن شوند. قدم نخست برای دفن بهداشتی، مكان یابی مناسب برای این كار است كه در خیلی از مناطق این مكان مورد تأیید است و تنها در بعضی مناطق مشكل وجود دارد كه پیگیری های لازم در این جهت در حال انجام می باشد.
بابایی بیان كرد: پیشگیری از آلودگی آب های زیرزمینی باز در این زمینه موثر است. همین طور استفاده از تجهیزات مناسب برای فشرده سازی پسماند و پوشش مناسب درانتها روز، به پیشگیری از پراكندگی زباله و انتشار آلودگی از راه حشرات كمك می كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب